je bent mijn kind niet
je kijkt niet om
ons zie je niet staan
niet eens je eiegn zoontje
waarvan je zonder na te denken bent weggegaan
zo hard heb ik gevochten
zodat jij niet een vreemde zou zijn
zodat ik een beetje kon besparen
voor al het verdriet en de pijn
hij is nog zo klein
zo lief en teder
maar jij wilt hem niet
dat vind jij beter
toen je hem zag
dacht ik dit kun je toch niet maken
zomaar je eigen kindje
alleen laten
met alleen de mede deling
ik wil jou niet
ik wil geen verplichting
toen je ons achter liet
nee je moeder wilde je hebben
ik wilde abortus dat was wat ik zei
maar je bent toch gekomen
maar jij bent nu niet van mij
zo gevoeloos kwamen je uitspraken
maar je liet je steeds aan mij zien
wilde alleen mij en niet je zoon
maar dat is niet wat hij verdiend
ik ben de moeder van je kind
je kunt niet gezellig zijn met mij
en je eigen kind vergeten
we zijn erniet bij gebaat wij allebij
ik laat het los
heb de strijd op gegeven
ik moet samen met ook jou zoon
veder gaan leven ...
ons zie je niet staan
niet eens je eiegn zoontje
waarvan je zonder na te denken bent weggegaan
zo hard heb ik gevochten
zodat jij niet een vreemde zou zijn
zodat ik een beetje kon besparen
voor al het verdriet en de pijn
hij is nog zo klein
zo lief en teder
maar jij wilt hem niet
dat vind jij beter
toen je hem zag
dacht ik dit kun je toch niet maken
zomaar je eigen kindje
alleen laten
met alleen de mede deling
ik wil jou niet
ik wil geen verplichting
toen je ons achter liet
nee je moeder wilde je hebben
ik wilde abortus dat was wat ik zei
maar je bent toch gekomen
maar jij bent nu niet van mij
zo gevoeloos kwamen je uitspraken
maar je liet je steeds aan mij zien
wilde alleen mij en niet je zoon
maar dat is niet wat hij verdiend
ik ben de moeder van je kind
je kunt niet gezellig zijn met mij
en je eigen kind vergeten
we zijn erniet bij gebaat wij allebij
ik laat het los
heb de strijd op gegeven
ik moet samen met ook jou zoon
veder gaan leven ...
Reacties op dit gedicht
| Am92: | Vrijdag, september 19, 2008 11:21 |
| heel goed van je! ik hoop dat je straks niet teleurgesteld bent als je dingen van de vader in terug ziet, iets wat ik bij mezelf herken wat ik altijd terug krijg van mijn moeder geloof me dat is heel kwetsend als iemand zegt... ''die rotkanten heb je van je vader'' succes, liefs amber |
|
| braakiejz: | Woensdag, januari 10, 2007 19:21 |
| even voor de duidelijkheid ik ben aleenstaande moeder en de vader wil er niets van weten omdat ik geen abortus wilde maar tussen mij en me lieve zoontje gaat het geweldig en gaan wij er voor ook zonder vader | |
| justAgirl: | Dinsdag, januari 09, 2007 22:57 |
| Mooi geschreven en hoop dat het intussen al wat beter gaat tussen jou en je kindje. Nu ik dit lees na je gedichtje over bolumia kan ik alleen maar hopen dat je hulp zoekt. Allereerst voor jezelf en ook voor je zoontje. Een kind heeft zijn moeder nodig en dat gaat natuurlijk beter helemaal fit en fitaal :) |
|
| MayadeBij*: | Maandag, augustus 14, 2006 22:30 |
| Moeilijk dilemma.. en dat meen ik.. hoe ik het ook bekijk. Iets voor de psychiater eigenlijk, want hier gaan hoe dan ook problemen voor je kind uit voortkomen.. wat ik je brom ;) kus! | |
| dotje2face: | Maandag, augustus 14, 2006 21:52 |
| Tjee, dat is heftig. Ik hoop, dat ze nog een keer tot inkeer komt. Sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: braakiejz | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||