verdrinkend in je tranen
verloren in een gevecht
het lijkt alsof je droomt
maar het is zo levensecht
schokken door je heen
langzaam kom je tot rust
water kalmeert
de liefde die je kust
rennend door de leegte
ontwijkend ga je door
je geeft je over aan het water
maar je krijgt geen gehoor
druppend wordt het water rood
het gevecht eindigt in bloed
een klein licht dat langzaam dooft
alleen nog een rode gloed
snakkend naar adem
met de verlangen naar lucht
is de dood de weg
waarin je vlucht