GS: Een man alleen
..
Een man alleen
Robijnrode wijn en genoeg verdriet
te verdrinken, ‘n half g’vulde bodega
wachtte hem een laatste herinnering
het edele vocht onteerd en bitter geraakt;
bocht zal vandaag – z’n dorsten doen lessen.
Karaffen vol traanwitte wijnen kantelden hem
tot een uiterste daad; een pen! en schreef
haar’n dicht, druppelend zijn lippen
als vloeibaar poëzie - zag hij haar, staand
nog even voor zich in ’t eikenhout
Zo onbezonnen als jonge liefde soms is -
zijn blanke naam kervend in boomstammenbast -
zo onberekenbaar ook, is de roes van waanzieke
wijnwaarheden. Door de groeven van het tafelkleed
stroomde het verdriet, weg..
als een laatste herinnering
F.
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Donderdag, augustus 17, 2006 21:37 |
om eindeloos te lezen! zo geweldig geschreven... heerlijk! |
|
| Paul de Bruyn: | Donderdag, augustus 17, 2006 21:31 |
| Zegt het woord ''titelfavoriet'' je iets? (maar ach, da''s enkel voor de wedstrijd) Ik geniet meer van deze poëzie...Veel meer. |
|
| Quando: | Donderdag, augustus 17, 2006 17:19 |
Pff. succes! |
|
| Bert Vos: | Donderdag, augustus 17, 2006 14:33 |
| prachtig hoor. Neem nog een wijntje. al ben ik een liefhebber van de rode wijn. Maar opzeker zal deze niet door de groeven van het tafelkleed wegstromen |
|
| wijnand.: | Donderdag, augustus 17, 2006 14:30 |
| schitterend | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||