Het gevecht
Het gevecht
Voor de poorten van mijn hart
Verzamelen mijn soldaten zich
Moedig
Voorbereidend op de strijd
Tegen de soldaten
Van jouw innerlijke ziel
En mijn soldaten
Zien jouw leger op zich afkomen
In het rood en geel
En ze beginnen de strijd
Om mijn hart
En daarvoor om mijzelf
Mijn leger is met tientallen
De jouwe met duizend of meer
Toch vecht het mijne door
Tot in de dood
Om mij niet te verliezen
Om mij niet te laten breken
En terwijl mijn soldaten
In de minderheid
Verliezen
Denk ik aan jouw winnende strijd
Met al zijn gevolgen
Ik breek
Ik huil
Ik verdwaal
Ik rouw
Ik sterf
Nu is het gevecht beëindigd
Voor de poorten van mijn hart
Verzamelen mijn soldaten zich
Moedig
Voorbereidend op de strijd
Tegen de soldaten
Van jouw innerlijke ziel
En mijn soldaten
Zien jouw leger op zich afkomen
In het rood en geel
En ze beginnen de strijd
Om mijn hart
En daarvoor om mijzelf
Mijn leger is met tientallen
De jouwe met duizend of meer
Toch vecht het mijne door
Tot in de dood
Om mij niet te verliezen
Om mij niet te laten breken
En terwijl mijn soldaten
In de minderheid
Verliezen
Denk ik aan jouw winnende strijd
Met al zijn gevolgen
Ik breek
Ik huil
Ik verdwaal
Ik rouw
Ik sterf
Nu is het gevecht beëindigd
Reacties op dit gedicht
| sanneketje: | Donderdag, januari 17, 2002 22:19 |
| heel mooi uitgedrukt in andere woorden. | |
| Hans Winter: | Dinsdag, december 25, 2001 00:15 |
| De tragiek van de liefde heb je verhaald in een vraag aan de winnaar wat hij winnen wil. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2001 | ||
| Thema's: | ||