Dank alleen voor jou
En het voelt zo raar
geholpen te worden
verloren in de woorden
die jij zorgvuldig koos
Zo niet
een knuffel voor mijn ogen
gesloten in de zinnen
die jij me daarmee bood
Verkozen de helpende
niet te zijn
in tegendeel
dus geholpen te worden
Wetend terug te kunnen vallen
de tranen te laten vloeien
op de schouder
waar mijn hoofd even op hoorde
Reacties op dit gedicht
| __xMegan: | Vrijdag, augustus 18, 2006 17:01 |
| ohh lieverd deze is mooimooimooi en volgens mij weet ik persies waar ie over gaat <33 kusjeKNUF |
|
| sunset: | Vrijdag, augustus 18, 2006 10:20 |
| Wat een pracht van een droef-mooie, tonende, delende verwoording. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| fran92: | Vrijdag, augustus 18, 2006 01:37 |
| wauw wat mooi geschreven! beetje droevig wel maar echt heel erg mooi! liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: annoela | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||