vergeven
om alles wat je deed
vergeven heb ik gedaan
ik denk dat je dat wel weet
De pijn die jij mij gaf
was immens groot
als dochter wenste ik jou
meermalen de dood
ik moet even aan je denken
je zou vandaag verjaren
nu ik zelf ouder ben
kom ik eindelijk tot bedaren
wellicht kón je niet anders
wie zal het zeggen
de dood is onomkeerbaar
er valt niets meer uit te leggen
L!@
vivika: | Vrijdag, augustus 18, 2006 22:19 |
mooi geschreven...warme knuff | |
elze: | Vrijdag, augustus 18, 2006 16:22 |
vergeving?...jajaja zo is het goed... laifs,,elze |
|
Hilly N: | Vrijdag, augustus 18, 2006 12:56 |
Woorden niet nodig. gedicht zegt genoeg. Gewoon een knuffel van mij. Lieve groet, Hilly |
|
sunset: | Vrijdag, augustus 18, 2006 12:42 |
Dat is het ergste (vind ik persoonlijk). Dat je niet meer wederzijds het aan elkaar kunt overbrengen, en zeker niet het nog altijd aanwezig verlangen. Herkenbaar. En morgen plaatst ik het mijne. Liefs en warme knuf, sunset PS: En voor diegenen die het niet moesten weten; vergeven doen wij altijd. Alleen vergeten is zo moeilijk. |
|
moonwoman: | Vrijdag, augustus 18, 2006 11:57 |
vergeef,en je zal vergeven worden staat in de bijbel. lieve groeten. |
|
Amon: | Vrijdag, augustus 18, 2006 11:01 |
wow...zoiets zit heel diep. | |
switi lobi: | Vrijdag, augustus 18, 2006 10:40 |
Ik buig in diep respect en werp je warme wensen toe... Dikke kus, liefsliefs....switi lobi |
|
HIJ&ZIJ: | Vrijdag, augustus 18, 2006 10:28 |
Moedig van je, liefs en een zonnestraal, |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 18 augustus 2006 | ||
Thema's: |