overgeleverd
mijn nagels schraapten je huid
even, maar wel overdacht
totdat ik met schrik
in onwetendheid werd gedreven
het was onverwacht
toen met een krijsend geluid
woede aan mijn woorden
ging kleven
door een duistere macht bezeten
braakte ik zurig gal
in horten en stoten
mijn hart leek gereten
het lijf gehakt
in wezensvreemde moten
het bracht mij aan de rand
van verdrongen pijn
wist niet meer
wat te doen
ik was overgeleverd
aan een verborgen mijn
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, augustus 18, 2006 16:31 |
| Rakend, treffend Hans. Chapeau. Liefs en een veilig zomerweekend, sunset (Ingo) PS: Weet jij al iets meer van Het Schrijvertje? |
|
| MizzTeaQ: | Vrijdag, augustus 18, 2006 12:24 |
| Ik volg Chocaatje in de mening , je angst te proeven bijna... Mooi geschreven... Liefs , |
|
| Lia van der Fluit : | Vrijdag, augustus 18, 2006 11:15 |
| ik kan niet zo goed tegen braken ;-) | |
| chocaatje: | Vrijdag, augustus 18, 2006 10:48 |
| brr bijna te voelen.Liefs mieke | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||