Dit zalige excrement;
dit stukje verwarring en
verlossing van eenzaamheid!
Hoe heb ik jou zonder
bedanken, en door zelfs
jouw weldaad elke keer
weer te verachten,
en jou jaren achter-
elkaar door riool en
afwatering gedreven,
zo te laten waar je was.
Hoe had ik kunnen weten
dat je toch nog een
antwoord zou geven;
en zo mijn eigen eenvoud
heeft verklaard.