De zee ons lied er zong
we waren de golven op weg
het was een warme zomernacht
de zee bewoog ons hart
ze was er zo vredig, zo zacht
het zand, ze speelde vooruit
wist zich twee harten, vier armen
al was haar koude ingetreden
ze zou verwarmen
de sterren meer te stralen
meer voelend te strelen
het ruisen in oren
kloppende harten, kelen
de hartstocht in
een onvermoeibare lust
zacht breken haar golven
hard de kust er liefdevol kust
de nacht breekt
maakt de dag weer jong
en in haar ogen
de zee ons lied er zong
willem
fran92: | Zondag, augustus 20, 2006 13:57 |
prachtig gedicht willem! heb het graag gelezen liefs fran92 |
|
sunset: | Zondag, augustus 20, 2006 11:13 |
Zo beeldend tonend mooi weer van jou willem. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Hilly N: | Zondag, augustus 20, 2006 09:00 |
Willem, bedankt voor je reactie. Ik heb inderdaad wat met de zee. Ik kan daar zo genieten, alle jaargetijden. Lieve groet Hilly |
|
Hilly N: | Zondag, augustus 20, 2006 08:28 |
Heel bijzonder Willem. Een groet van hilly |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, augustus 20, 2006 08:25 |
Ik dein even mee.... Liefs Annemieke |
|
Lia van der Fluit : | Zondag, augustus 20, 2006 07:39 |
schitterend liefdevol gedicht,,,, laifs, Lia |
|