Wijsvinger
Wijsvinger
Geuren die mijn ogen kleuren,
Mij meenemen in de wind.
Vleugels geven mij hoop,
De vrijheid die ik voel.
Mijn buik die slaat op hol,
Mijn dromen kolken rond.
En mijn benen dansen,
De oren van mijn kop.
Een vinger wijst naar mij,
Laat mij zien wat ik nooit zach.
Mezelf met een lach
Geuren die mijn ogen kleuren,
Mij meenemen in de wind.
Vleugels geven mij hoop,
De vrijheid die ik voel.
Mijn buik die slaat op hol,
Mijn dromen kolken rond.
En mijn benen dansen,
De oren van mijn kop.
Een vinger wijst naar mij,
Laat mij zien wat ik nooit zach.
Mezelf met een lach
Reacties op dit gedicht
| dishesqueen: | Dinsdag, augustus 22, 2006 15:17 |
| lief! | |
| sunset: | Dinsdag, augustus 22, 2006 13:42 |
| ''Wat ik nooit zaG''( ''Zach''? Foei foei foei ...). Maar, wel een lief gedicht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Woudy | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||