ik besef het lieve kind
eens te meer als 'k jou laat spelen
op het pleintje bij ons voor
dat ik jouw wereldje beperk
tot de veiligheid
van gehoorsafstand
en gezichtsveld
 
ik heb het mezelf
meermalen al verteld
dat leven ook geleefd moet worden
met de risico's van dien
maar jouw zusje te verliezen
was te ingrijpend en te groot
het deed mijn hart
in angst bevriezen
toen mijn vertrouwen in het leven
eventjes
geen uitzicht bood
 
 
 
 
*
 
 
 
switi lobi
 
 
 
 
 
Wil je hiervan een fotogedicht?
Kijk dan hieronder bij zijn bericht!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
switi lobi vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


elze: Vrijdag, augustus 25, 2006 20:53
`bezorgdheid kent ook grenzen,,maar begrijpelijk dit

laifs elze


xavion: Vrijdag, augustus 25, 2006 19:02
:)


cosmicdoom: Vrijdag, augustus 25, 2006 17:37
wow again very good. knap verwoord onderwerp, maar ik lees de kracht er in.groetjes Jurgen


Dylirium: Vrijdag, augustus 25, 2006 16:07
When fear became reality, and pain so deep eternally.
I hope my friend that you will see, I am still there, even if you don’t see me.


Prachtig geschreven Switi.

Hug


soulsister: Vrijdag, augustus 25, 2006 13:40
in stilte gelezen,mooi
liefs


L.Bert: Vrijdag, augustus 25, 2006 11:49
..en als mijn hoge tranen zijn verdwenen
heeft door en uit jouw hart
voor mij weer zon geschenen..


vlokje: Vrijdag, augustus 25, 2006 11:28
Ademloos gelezen.....

liefs sylvia


HIJ&ZIJ: Vrijdag, augustus 25, 2006 10:37
*stil*

liefs,


moongirl1982: Vrijdag, augustus 25, 2006 10:28
gevoelens zijn goed voelbaar als je dit leest,

groet moongirl1982


hiljaa: Vrijdag, augustus 25, 2006 09:33
het is moeilijk om los te laten! ze worden groot en er komt een moment..... heb het er ook moeilijk mee!
knufleifs--hiljaa--


Gert: Vrijdag, augustus 25, 2006 09:17
Begrijpend mooi.
Maar toch... we moeten elkaar wel vrij laten om écht te leven. Begrijp het helemaal hoor!!
Liefs en een ontzettend dikke knuffel van mij


Lia van der Fluit : Vrijdag, augustus 25, 2006 08:18
krachtig intens gedicht,,,kan het me wel indenken dat je heel bezorgd bent,,en ik wens je de komende tijd extra sterkte,, en een hele dikke knuff,,,

laifs,,
Lia


remie: Vrijdag, augustus 25, 2006 08:17
ook ik was zo''n moederkloek, erg beschermend tegen de boze wereld, angstig om los te laten...maar eens moeten ze hun eigen weg kiezen... hoe moeilijk ook...liefs Remie


Artifex: Vrijdag, augustus 25, 2006 07:58
Begrijpelijk moeilijk, warme knuffel...

Liefs, Artifex.


~~~eilahtan~~~: Vrijdag, augustus 25, 2006 07:48
zo herkenbaar heb ook die angsten met mijn kleine knul alleen is dat natuurlijk anders dan bij jou lieverd als je het al eens mee hebt gemaakt
een hele dikke knuffel voor jou
liefs nathie


Mathilde: Vrijdag, augustus 25, 2006 07:44

bij zoiets als dit ben ik telkens even mijn tekst kwijt.
knuffel dan maar.

x



sunset: Vrijdag, augustus 25, 2006 06:50
Integer delend tonend jouw ''angstige hulpeloosheid''. Maar weet, het leven kent zijn eigen regels (ondanks ons). En die regels worden - gelukkig - door de hogere macht bepaald.
Jij bent, naast een warm goed integer mensje, ook nog eens een heel fijne moeder.
Liefs en oprechte knuf, sunset


mums: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:57
ach lieverd, wat weer herkenbaar.
Kan hier wel hele teksten onder zetten,maar ook mijn angst is verdubbeld, al is hij ouder dan jullie knul.

Geef je een warme knuffel en denk aan je deze dagen, waarin de verjaardag van Lex en het afscheid van lieve Sascha,weer veel van je lieve moederhart, zullen vragen.

dikke kus, liefs mums


secunde: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:53
Ach, je kunt soms niet voorzichtig genoeg zijn als ze klein zijn. Pas maar goed op d''r
Groeten Secunde


beauty-angel: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:29
met tranen in me ogen gelezen
stilmakend
geef je een troostende knuffel liefs mij


Renate-td-: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:22
Knuffel Anja.


KozMOCie: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:21
prachtig contrast met de foto.. in stilte gelezen..


chocaatje: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:21
Is weer practig vol gevoel.Liefs mieke


M@rcel: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:18
voelbaar mooi verwoord en geschreven Lieverd
en snap heel goed wat je bedoeld..


Een warme omarming
en dikke knuffelkussXX M@rcel

Slaap lekker
en droom mooie dromen


mamsiemomo: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:17
Slik, zo heftig. Het is ontzettend moeilijk om steeds weer de grenzen van je kind te verleggen. In jouw geval dubbel moeilijk... Volg je gevoel maar...

Veel liefs en een warme knuf,

Mo''tje


fran92: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:11
weet eventjes niet wat te zeggen meid,
ik geef je gwn een dikke knuffel
slaaplekker lieverd
liefs fran92


fotogedicht: Vrijdag, augustus 25, 2006 00:06
Om rechtstreeks naar bijbehorend fotogedicht te gaan klik dan boven dit sterretje * (huisje)


Over dit gedicht
Auteur:  switi lobi Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Innerchild
Gepubliceerd op:  25 augustus 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.