de tijd staat stil
De tijd staat stil,
het is zo somber en kil.
Buiten is het al donker en al laat,
ik ben zo bang, zo bang dat mijn hart snel overslaat.
Ik ben niet alleen, niet alleen op straat,
waarom, waarom maak ik het toch altijd zo laat.
Er is niemand die mij kan horen,
als niemand mij kan horen ben ik straks verloren.
Mijn moeder zei altijd niet alleen de straat op gaan,
maar wat zie ik daar nu, de weg houd nu op,
maar ik moet door,door naar mijn laan,
en niemand zegt nu stop!
einde.....
het is zo somber en kil.
Buiten is het al donker en al laat,
ik ben zo bang, zo bang dat mijn hart snel overslaat.
Ik ben niet alleen, niet alleen op straat,
waarom, waarom maak ik het toch altijd zo laat.
Er is niemand die mij kan horen,
als niemand mij kan horen ben ik straks verloren.
Mijn moeder zei altijd niet alleen de straat op gaan,
maar wat zie ik daar nu, de weg houd nu op,
maar ik moet door,door naar mijn laan,
en niemand zegt nu stop!
einde.....
Reacties op dit gedicht
| Gebroken Schim: | Zaterdag, maart 30, 2013 00:32 |
| ''Heel'', dus... :-P | |
| Gebroken Schim: | Zaterdag, maart 30, 2013 00:31 |
| Héél benauwend, eng, en spannend! M''n hart sloeg een slag over... Mooi verbeeld! :-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: snaatjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||