mijn kleine lieve tweeling
2 paar bruine oogjes kijken me vragend aan
2 kleine kinderen vragen me: Mama, moeten we gaan?
2 paar bruine oogjes, schieten vol van verdriet
Deze 2 kleine kinderen, ik moet, maar wil het niet!
Ze willen bij mama thuis zijn, ze wegbrengen?
Dat doet keer op keer heel veel pijn.
Voor deze 2 kleine kinderen, maar zeker ook voor mij.
Ik hoop dat ze snel thuiskomen,pas dan zijn we Vrij.
Vrij van het afscheid nemen keer op keer
Vrij van de gebroken hartjes steeds maar weer.
Reacties op dit gedicht
| M@rcel: | Maandag, september 25, 2006 12:40 |
| teder-droevig geschreven Ik sla even een arm om je heen en geef je een dikke steunende troostknuff Liefs M@rcel |
|
| Tijgertje:): | Zondag, augustus 27, 2006 19:10 |
| heel mooi geschreven..wens je veel sterkte toe knuffel en liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Esther-Unicorn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||