Je veranderd met de jaren
ik ben mijn gedichten aan het opslaan
en verbaas me over dingen die ik lees
ik verbaasde me hoe ze ookalweer waren
hoe ik dacht
hoe ik kon dichten
kon..
doe het nu amper meer
ben zo veel gelukkiger dan vroeger
af en toe nog is een gedichtje
maar niet zo origineel als vroeger
slijt het met de jaren?
ben je minder geinspireerd als je gelukkig bent ?
minder te klagen dus minder te dichten?
ben ik het verleerd?
het leven kan zo raar lopen
als je terug denkt aan vroeger
alles was zo anders
ik herken het,
maar toch ook weer niet
herken mezelf er niet terug in
maar toch zit ze daar nog ergens daar binnen
diep verscholen
en af en toe komt ze even kijken
slaat die onzekerheid eens toe
net zoals toen...
maar gelukkig
minder vaak als vroeger..