Ik ga nu echt niet,
ik wil dat niemand me ziet.
Ik wil geen mensen om me heen,
laat me alsjeblieft alleen.
Gisteren knallende ruzie dan,
die opmerking van dat mens is iets wat echt niet kan.
Zei zegend je moet vaker scheiden,
dan hoef je niet zo te leiden.
Je ziet er iets beter uit,
en het is dat je je zelf minder opsluit.
Nou dikke vinger voor haar,
ik had dus me mondje al klaar.
Dat slaat nergens op,
scheiden is echt niet zo top.
Nou ik krijg haar nog wel,
en het liefst toch hel snel.
Maar vandaag wilde ik niet,
ik had de hele nacht verdriet.
Ik wil in me bed blijven,
en van me afschrijven.
P.s ik ga nu om 1 uur wel
naar therapie
na een gesprek