Stilstaan
Zwevend naar overal en nergens.
Iemand willen zijn
en dan toch weer niemand.
Bemind willen zijn
en toch weer niet.
Angst hebben voor de toekomst,
niet verder willen gaan.
Stil staan,
niet vooruit kijkend.
Ook niet achterom.
Iemand willen zijn
en dan toch weer niemand.
Bemind willen zijn
en toch weer niet.
Angst hebben voor de toekomst,
niet verder willen gaan.
Stil staan,
niet vooruit kijkend.
Ook niet achterom.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Donderdag, augustus 31, 2006 11:45 |
| Herkebaar je weet niet meer wat je moet doen dan... KNUF |
|
| hiljaa: | Donderdag, augustus 31, 2006 10:16 |
| herkenbaar! mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| mayake: | Donderdag, augustus 31, 2006 08:43 |
| mooi geschreven...:) | |
| Reiger: | Donderdag, augustus 31, 2006 07:03 |
| Mooi gedicht.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: kaylin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||