Geluk
Waar zijn de woorden
Waar blijft de pijn
Het lijkt zo lang geleden
‘dat het zo niet had moeten zijn’
De woorden die me raakten
Die beschreven alle pijn
Waar zijn ze nu gebleven
Het had zo ook niet moeten zijn
Er bekruipt me een raar gevoel
Nooit gevoeld en nooit
Beschreven
Misschien heb jij het me gegeven?
Iemand zei me ooit
Zonder pijn geen gedicht
en ik weet dat het waar is
nu, als ik kijk naar jouw gezicht
Het heeft me overwonnen
Ik kan er niet over praten
Het geluk heeft me gevangen
En dat zal ik maar zo laten.