Vertrouw me
Mijn ogen prikken ..
Van de komende tranen.
Geloof in mij deze keer,
Alsjeblieft.
Jou pijnlijke woorden van vroeger..
Zijn nog als de dag van gister in me gegrieft.
Ik wil dat je me vertrouwt,
Ik wil dat je gelooft,
Al mijn zelfvertrouwen..
Heb jij al jaren uit me weg gerooft.
Maar steeds ga je door,
Waarom?
Om welke reden, waarvoor?
Mijn tranen,,
Zijn er alleen door jou.
Nooit geen lach samen.
Jou lage dunk van mij..
Zal nooit over gaan...
of,
Is mijn vertrouwen in jou ook voorbij?
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Zondag, september 03, 2006 00:22 |
| Doe wat goed voelt dan komt het goed! KNUF |
|
| sunniemo: | Zondag, september 03, 2006 00:14 |
| diep & intens! lieve knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ermena | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2006 | ||
| Thema's: | ||