een meisje (7)
Niemand
Die jou troosten wil
Eenzaam, snik je stil
Maar je zo zien zitten
Doet me erg pijn
Daarom geef ik je mijn armen
Laat je tranen maar gaan
Vertel wat ze je hebben aangedaan
Straks lach je weer
Denk je aan de mensen
Die wel om je geven
Want meisje
Ik geef heel veel om jou
Over dit gedicht
| Auteur: *papillon* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2006 | ||
| Thema's: | ||