een liefdesgedicht
Ik zag haar zomaar lopen
Mijn mond viel ervan open
Kwam ik haar soms eens tegen
Dan was ik direct verlegen
Mijn ogen dwaalden af
Toch zweeg ik als het graf
Tot op de dag dat ik die sprong waagde
En zij mij zo behaagde
Met twijfels in mijn hart
En schrik voor pijn en smart
Zei ik haar wat ik voelde
Zij wist wat ik bedoelde
Ze maakte me gelukkig
Ze maakt me nog steeds blij
Want de enige van wie ik hou
Dat is nog altijd zij
Mijn mond viel ervan open
Kwam ik haar soms eens tegen
Dan was ik direct verlegen
Mijn ogen dwaalden af
Toch zweeg ik als het graf
Tot op de dag dat ik die sprong waagde
En zij mij zo behaagde
Met twijfels in mijn hart
En schrik voor pijn en smart
Zei ik haar wat ik voelde
Zij wist wat ik bedoelde
Ze maakte me gelukkig
Ze maakt me nog steeds blij
Want de enige van wie ik hou
Dat is nog altijd zij
Reacties op dit gedicht
| dreadqueen: | Dinsdag, september 05, 2006 19:18 |
| Heel romantisch en mooi geschreven.Zo zie je maar wie niet waagt,niet wint.Groetjes | |
| MayadeBij*: | Maandag, september 04, 2006 20:19 |
| :) Lief! | |
| Wonderfull: | Maandag, september 04, 2006 19:56 |
| wat een mooi gedicht! Wat dapper zijn al niet op kan leveren ;) liefs |
|
| mupsje: | Maandag, september 04, 2006 19:40 |
| Wat liefdevol geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: faucillon |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2006 | ||
| Thema's: | ||