het leven is hard maar
Het leven is vaak zo hard,
alles lijkt wel verloren.
Me leven storte helemaal in,
geen geluk en hoop meer.
Keihardt op me beg gegaan,
nooit dacht ik meer op te staan.
Opeens zomaar een opname,
opname voor me veiligheid en rust.
Nooit gedacht dat overkomt mij nooit,
maar nooit werd toch werkelijkheid.
Mijn lachende leven was weg,
daar zat ik maar in een kamertje met een bed.
Huilend zat ik daar,
ik wilde niet meer leven.
De wereld is toch zo hard,
de wereld en me leven is niks.
Maar nee ik sta langzaam weer op,
me leven moet ik niet vergooien.
Er zijn nogmooie kleine dingen,
en die kleine dingen worden straks weer groter.
Ik ben aan het groeien,
heel langzaam dat wel.
Maar ooit kom ik er,
op een leven vol geluk en blijschap.
Reacties op dit gedicht
| peersmans : | Vrijdag, september 08, 2006 23:36 |
| stap per stap... zo kunnen we niet ineens lopen ook niet maar kruipen we eerst... ;-) veel steun! xxx kevin |
|
| *maantje*: | Vrijdag, september 08, 2006 16:46 |
| het leven is hard | |
| lonely 1: | Vrijdag, september 08, 2006 15:21 |
| het zal je lukken, langzaam aan. veel moed! liefs lonely 1 |
|
| norgie: | Vrijdag, september 08, 2006 14:29 |
| jij komt er wel.liefs norgie | |
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2006 | ||
| Thema's: | ||