geen onthaal
geen onthaal
duld ik in mijn nabij
de degens die zich kruisen
- allen tegen mij -
de tocht uit alle kieren
spellonken en uit terloops
nog de vizieren slechten
kantelen en poorten
- tot één verhaal -
neen geen onthaal
behoef ik wanneer de ochtend beduidend
in mij ontwaakt en ik dán toch verontschuldigend
met mijn vinger wijs en zeg
- die sláápt -
elze
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Dinsdag, september 12, 2006 13:33 |
| wat mooi zeg. Groetjes, Bompa-Rovago |
|
| hiljaa: | Zaterdag, september 09, 2006 13:23 |
| ben al lang wakker hoor! en ik moet nog gaan werken pfffffff.... knufleifs--hiljaa-- |
|
| M@rcel: | Zaterdag, september 09, 2006 12:09 |
| machtig!! Liefs M@rcel |
|
| Niniki: | Zaterdag, september 09, 2006 12:00 |
| Moeilijk te begrijpen....maar toch... Knuffie Nini |
|
| _Zonneschijn_: | Zaterdag, september 09, 2006 09:54 |
| Prachtig verwoord! Liefs en mijn genegenheid! |
|
| Ninandra: | Zaterdag, september 09, 2006 09:40 |
| Schitterend woordgebruik, Liefs, |
|
| Lia van der Fluit : | Zaterdag, september 09, 2006 09:09 |
| ik wijs nooit met vingers.. mijn papa zei altijd dat dat onbeleefd was... mooi dicht,,, knuffeltje, Lia |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 09, 2006 09:03 |
| - allen tegen mij - zegt genoeg, zegt teveel kus... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2006 | ||
| Thema's: | ||