TD herfststerven
herfststerven
zoals
het zonlicht verliest aan zijn kracht
donker dagen
nadert mijn eeuwige nacht
de mist
over de velden dwaalt verwarrt
legt hij zich
over mijn ziel en hart
de natur
de eeuwige cyclus van het leven
kan ook mij
niet meer de kracht geven
bladeren
die vallen van de bomen
herfsterven-
in mij en in mijn dromen
de dood
heeft mij vast omarmd
in zijn greep
laat mij vriezen,ik word niet langer meer verwarmd
herfsterven
heeft mij verdoofd
door zijn schaduws
van het daglicht beroofd
nadert
mijn laatste dag
onophoudelijk
en ik weet,dat ik niet langer
leven mag...
9 september 2006,littledolphin
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Dinsdag, september 12, 2006 13:53 |
| Prachtig, heeft mij geinspireerd om ook een herstgedicht te schrijven. Herfstgroetjes. Bompa-Rovago |
|
| hiljaa: | Zondag, september 10, 2006 15:39 |
| niet te vlug gaan hoor! mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| M@rcel: | Zondag, september 10, 2006 13:08 |
| stilmakend mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2006 | ||
| Thema's: | ||