zenuwachtig
je staat weer eens te wachten
niemand zit er naar te smachten
en dan wordt je steeds weer zenuwachtig
en wordt het je weer te machtig
stilaan wordt je ongerust
en begint je hart te kloppen naar hartelust
je begint weeral te draaien
en je nagels af te maaien
ook al weet je maar al te goed
dat het er niets toe doet
en je weer rustig wordt
en je niet meer mort
zodat iedereen heel tevreden
het huisje kan betreden
niemand zit er naar te smachten
en dan wordt je steeds weer zenuwachtig
en wordt het je weer te machtig
stilaan wordt je ongerust
en begint je hart te kloppen naar hartelust
je begint weeral te draaien
en je nagels af te maaien
ook al weet je maar al te goed
dat het er niets toe doet
en je weer rustig wordt
en je niet meer mort
zodat iedereen heel tevreden
het huisje kan betreden
Reacties op dit gedicht
| anoniem: | Donderdag, mei 02, 2002 17:00 |
| kvin et een leuk gedicht, maar kvin et nie zo'n goe einde.. mo mssn is da min gerne nie é, de leute me gedichten skrijven, xxx fran | |
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||