Gedachten
Gedachten
stil blijven staan
na het laatste avondmaal
waar het intens
zich keerde tot stilte
de nacht nam me op
sloot me betraand in armen
geen wandel die trooste
geen horizon met zicht
en nog steeds
staat hij stil
de tijd
die verdwaalde in mist
de woorden in mijn hart
bleven uit
en mijn stem
zal voor eeuwig zwijgen
maar steeds
is er de traan op mijn wang
als het door gedachten waait
en daar genegenheid zaait
***Wim****
***Wim****
na het laatste avondmaal
waar het intens
zich keerde tot stilte
de nacht nam me op
sloot me betraand in armen
geen wandel die trooste
geen horizon met zicht
en nog steeds
staat hij stil
de tijd
die verdwaalde in mist
de woorden in mijn hart
bleven uit
en mijn stem
zal voor eeuwig zwijgen
maar steeds
is er de traan op mijn wang
als het door gedachten waait
en daar genegenheid zaait
***Wim****
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, september 15, 2006 06:08 |
| Heel teder tonend delend mooi. Liefs en knuf, sunset PS: Tip (Als ik mag) -''troostte'' hier VT dus met dubbel ''t''. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2006 | ||
| Thema's: | ||