En ik lief jou (36)
En ik lief jou (36)
Sneeuwrankende guirlandes van harten
luchtledige dromen aan twijgen
rijmbevroren gloeiende diamanten
van glinsterende ijskristallen
in zonlicht van de liefde
En bovendien en ook
groen grazige werkelijkheid
geknoopt in bodemloos verlangen
gevoed door dauwende woorden
Jouw handen eilanden geluk
in oceanen van vergetelheid
gevoelens vulkanen begeerte
tot uitbarsting bereid
maar steeds bedacht
dat ’t liefdeslandschap
nooit verwordt tot woestenij
als ik jou lief.
**********
sunset 16-09-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Zaterdag, september 16, 2006 13:17 |
| zo prachtig mooi! liefs, lonely 1 |
|
| M@rcel: | Zaterdag, september 16, 2006 11:55 |
| wat ontzettend schitterbaar mooi geschreven en heel graag gelezen Liefs M@rcel |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 16, 2006 09:11 |
| Na het lezen van dit krijg ik toch het gevoel dat ik op sommige punten nog iets tekort schiet;) Kusje van je freakszusje |
|
| Engeltjuh: | Zaterdag, september 16, 2006 07:09 |
| waaaaaaaauw! met open mond gelezen, kunstig hoe jij met woorden speelt. liefs van amber | |
| H.J.: | Zaterdag, september 16, 2006 06:51 |
| kort samengevat de laatste seie van zes. Maar laat mij bij je zijn met volle handen zon en wind en sterren, maan en eeuwige trouw liedjes die mijn lippen zingen en ik, ik lief dan jou. wonderbare schoonheid. erg van genoten fijne dag. H.J. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2006 | ||
| Thema's: | ||