opa dood
pappie waarom huil je zo
mammie waarom huil jij?
tranen van jullie ben
ik niet gewend
(zo begon het op dat fatale moment)
bij de uitleg
'k weet niet meer
wie het heeft gezegd
krijg ik ook tranen
in mijn ogen
onbegrijpelijke gebeurtenis
niet te bevatten in één keer
mijn eigen lieve opa
overleden
zomaar vannacht..
zonder op een afscheid
te wachten
is hij heen gegaan
en wij, we bleven achter..
liefste opa u moet weten
dat wij, u nooit zullen vergeten
het was die dag
wel opeens een harde slag
maar nu weten we ook
dat het beter was voor u..
we missen u nog elke dag..
16-09-2006
Reacties op dit gedicht
| sweet little 18: | Woensdag, november 29, 2006 15:03 |
| Heel heel heel veel sterkte!! Ik heb er ook een gedichtje over geschreven "Uw ogen"..Ik heb er zelf veel steun aan gehad.. xx |
|
| Reiger: | Zondag, september 17, 2006 08:55 |
| Zeer droef en triest.... Maar je hebt het mooi verwoord....zulke onverwachte verliezen zijn vreselijk. Ik ben beide opa en oma verloren. Mijn opa lang geleden, mijn oma twee jaar terug en het blijft moeilijk. Heel veel sterkte en kracht.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rozenmarijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2006 | ||
| Thema's: | ||