Jullie moesten op gesprek,
daar ging je hart op je bek.
Al horend ze moet opgenomen worden,
het gaat niet goed met haar.
Al zeggend terug nou thuis wel,
ze lacht en doet gewoon mee.
Nou dan snappen wij het ook niet,
dus jullie zien het niet he.
Of willen jullie het niet zien,
al zeggend de jeugd van tegen woordig.
Hoe durfen jullie dat te zeggen,
dit maakt me boos en verdrietig.
Maakt het dan niet uit,
gewoon doorgaan en het leven klote vinden.
Wat is er verdomme nou,
iedereen thuis staat in de kou.
Ik kan jullie vertellen,
hoe het nu gaat kan zo niet langer.
Iedereen gaat kapot ,
en waarom omdat jullie het niet zien.