herfst
De herfst al in zijn waaien met dwarrelwinden,
de roestige bladeren kwistig en speels verstrooid,
tussen de grijze wolken nog wat schuin licht gestrooid,
de kaden gisteren nog brandend, nu in aquatinten.
Scherpe smaak van appels en de kleur van perengoud,
boeren rond 't vuur van het knetterend snoeihout.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, september 19, 2006 17:03 |
| Wohw! Dit is treffend tonend, een leesgenot. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2006 | ||
| Thema's: | ||