alleen blijven
bang om alleen te zijn
alleen te blijven
zonder de mensen van wie ik houd
zij leven hun leven
maar ik niet het mijne
wordt geleefd, door de gestoorde regels van nu
de regels van het tiener zijn, verpest
dat zijn ze, niets meer, en niets minder
laat mij mezelf zijn, maar niet alleen
met jou, voor die stevige arm
met jou, om mij te troosten
met jou, om van mij te houden
met mij, voor jou
alleen te blijven
zonder de mensen van wie ik houd
zij leven hun leven
maar ik niet het mijne
wordt geleefd, door de gestoorde regels van nu
de regels van het tiener zijn, verpest
dat zijn ze, niets meer, en niets minder
laat mij mezelf zijn, maar niet alleen
met jou, voor die stevige arm
met jou, om mij te troosten
met jou, om van mij te houden
met mij, voor jou
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Woensdag, september 20, 2006 19:48 |
| regels of geen regels...de echte Liefde kent er geen;) xliefs willem |
|
| Hilly N: | Woensdag, september 20, 2006 12:46 |
| Je hebt het goed omschreven Laura. Veel liefs van Hilly |
|
| sunset: | Woensdag, september 20, 2006 07:58 |
| Voor mij meer dan veertig jaar geleden :=), en toch lijkt er helemaal niets anders te zijn. Treffend herkenbaar mooi. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **laura** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2006 | ||
| Thema's: | ||