Lava
Het lijk wel op een berg
van honderd meters hoog
waarvan de lava wachtend
tot het kookpunt is bereikt.
De bergflank voelt warm
het asfalt verzengd heet,
het is nog enkel wachten
tot de mond zich geopend heeft.
De korst begint te barsten,
de gloed als een fontein,
streelt de kronkelende wanden
tot het bereiken van de pijp.
Langs beken aait zij verder
glijdt zachtjes naar benee
alwaar zij hoopt te rusten
in het diepe kratersmeer.
Reacties op dit gedicht
| Hanika: | Zondag, december 10, 2006 21:39 |
| Heel poëtisch. Liefs, Hanika |
|
| wrong: | Dinsdag, november 28, 2006 23:30 |
| heel mooi geschreven groetjes wrong |
|
| *maantje*: | Zondag, november 26, 2006 22:14 |
| heel mooi | |
| lommert: | Maandag, september 25, 2006 22:23 |
| heel graag gelezen..prachtig geschreven willem |
|
| crying yo: | Woensdag, september 20, 2006 22:08 |
| sensueel plezier mooi geschreven |
|
| tears for you: | Woensdag, september 20, 2006 21:22 |
| heel mooi ,een knap natuurpunt tears |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *lana* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2006 | ||
| Thema's: | ||