bij de konijnen af
wat begon het leuk met 3 kleine konijntjes
het waren mijn robijntjes
maar toen kwamen er opeens kleintjes
het gebeurde keer op keer
en elke keer dat ik keek waren het er weer meer
nu ruim 6 jaar later
hielden ze nog niet hun snater
dus kochten we een kater
het ziet zwart van de konijnen
en elke keer zien we er weer meer verschijnen
elk diertje apart
heeft zo zijn eigen pracht
iederen konijn is en blijft toch uniek
ieder dier gezond of ziek
zoals ik de eerste 3 opperstampers eens vertrouwden
blijf ik van alle 100 voor altijd houden
het waren mijn robijntjes
maar toen kwamen er opeens kleintjes
het gebeurde keer op keer
en elke keer dat ik keek waren het er weer meer
nu ruim 6 jaar later
hielden ze nog niet hun snater
dus kochten we een kater
het ziet zwart van de konijnen
en elke keer zien we er weer meer verschijnen
elk diertje apart
heeft zo zijn eigen pracht
iederen konijn is en blijft toch uniek
ieder dier gezond of ziek
zoals ik de eerste 3 opperstampers eens vertrouwden
blijf ik van alle 100 voor altijd houden
Reacties op dit gedicht
| happy_in_love: | Zondag, september 24, 2006 19:05 |
| cool neergezet | |
| sunset: | Zondag, september 24, 2006 08:48 |
| Tja, niet voor niets luidt het aloude spreekwoord: ''Kweken als de konijnen'';=). Met een glimlach gelezen (Al snap ik dat van die kater niet helemaal). Liefs en fijne dag verder, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sneeuwbaviaan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2006 | ||
| Thema's: | ||