Schijnbeweging
Als ze die stap en die straat
niet had genomen, was ze dan
gevallen en hoe op haar twee handen
of helemaal niet en maar recht
door zee zonder links rechts achter
want dat bestaat allang niet meer
sinds ze zelf een zwarte kocht
en haar buik was meer een rug
in hoe ze het toch doet terwijl
de anderen maar wachten op al
dat rood dat rond het meisje hangt
"hoe is ze toch zo dood."
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Maandag, september 25, 2006 21:54 |
ai... pijnlijk. maar blijft trekken. steeds maar lezen. |
|
| dishesqueen: | Maandag, september 25, 2006 20:00 |
| prachtig neergezet,graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2006 | ||
| Thema's: | ||