Eén met de natuur
Eén met de natuur.
Terwijl de wind zachtjes
langs de lijnen
van haar gezicht
streelt,
zoals haar geliefde dat altijd deed,
laten de wolken
hun water
los
alsof ze
haar gevoelens
snappen
en
hun druppels
omvormen tot
de tranen
van haar
VERDRIET.
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Woensdag, januari 02, 2002 20:17 |
| Dit is echt één met de natuur. Je drukt hier je woorden mooi uit. Sterk gedicht, heel sterk. Groeten en gelukkig nieuwjaar, Sammy. |
|
| waterval: | Woensdag, januari 02, 2002 04:15 |
| mooi... | |
| Hans Winter: | Woensdag, januari 02, 2002 01:46 |
| Als je zo verlangt, tik ik je gauw een lief woordje toe, opdat de kou je niet bevangt. |
|
| Juva: | Dinsdag, januari 01, 2002 22:44 |
| Echt prachtig, spreekt me heel erg aan... | |
| pramodah: | Dinsdag, januari 01, 2002 13:15 |
| mooi.... daar word ik stil van ........... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (V@MPKE) © | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||