weer krassen
Weer heb ik mezelf moeten krassen
met achteraf grote spijt
met achteraf grote spijt
mezelf zo gestraft voor mijn daden
en zo ook ik mijn woede kwijt..
Mijn tranen vertaalt in druppels
die langzaam vloeien uit de wond
dit is mijn enigste manier van kunnen uiten
want krijg het verhaal niet uit mijn mond....
Reacties op dit gedicht
| ***Natascha***: | Maandag, april 16, 2007 22:11 |
| Echt mooi geschreven.. | |
| Miss_Blondine: | Zaterdag, april 14, 2007 09:07 |
| als je niet kunt praten schrijf het op en laat het andere lezen, of schrijf er een gedicht over, maar begin niet weer! prachtig gedicht trouwens;) xxx |
|
| EveryTearTellsAStory: | Donderdag, februari 15, 2007 14:35 |
| mooi geschreven en herkenbaar... het is zo verslavend:( hoop dat je ooit de kracht vind om terug te slaan! warme knuffel |
|
| beauty-angel: | Donderdag, september 28, 2006 19:32 |
| zeg het zelfde als lil@ herkenbaar maar praten praten en praten doe het niet alleen liefs en knuffs |
|
| lil@: | Donderdag, september 28, 2006 19:30 |
| hou vol, ik zeg het je ik heb hetzelfde probleem maar als je erover praat helpt het egt! knufs_x! | |
| fran92: | Donderdag, september 28, 2006 19:16 |
| maar ook een foute manier!! toch zul je moeten leren praten erover.. zodat je geholpen kunt worden.. dikke knuff liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
| Thema's: | ||