het was je tijd
Starende ogen
een schaar in het hart
Tranen over je wangen.
je eigen gedachten,
breken jou hart..
Jij voelt je slecht
je kropt alles op.
en er over praten wil je niet
want niemand is te vertrouwen.
De zon gaat onder.
en jij nog steeds met al je vragen
je kan het zelf niet meer aan
je wil even weg hier.
even een andere plaats.
Je wilt opstaan maar
je zakt in elkaar.
geen kracht meer.
geen woorden je bent op..
en hier is jou kans wat jij altijd al wilde..
Rust zacht
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Vrijdag, september 29, 2006 08:44 |
| Mooi gedicht. Over wie gaat het? Kus Hou super super veel vn j xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~d3nic3~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
| Thema's: | ||