te vaak
Geknield
en met opgeheven hoofd
blinken dr tranen in dr ogen
dr hart reeds lang verdoofd
Zoekend naar het antwoord
waarom ze niet verder komt
doch die vraag te vaak gesteld,te vaak gehoord
Dus staat ze weer op
en met een blik naar de lucht
neemt ze afscheid van de dag
met een diepe trieste zucht
Reacties op dit gedicht
| happy_in_love: | Vrijdag, september 29, 2006 19:01 |
| wow, krachtig verwoord xxx |
|
| bijouken: | Vrijdag, september 29, 2006 15:20 |
| Mooi verwoord. Liefs, knuf. xxx |
|
| Reiger: | Vrijdag, september 29, 2006 07:42 |
| Triest maar wel heel mooi neergezet.... | |
| mums: | Donderdag, september 28, 2006 23:57 |
| dit is triest. Mooi beeldend geschreven. liefs mums |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
| Thema's: | ||