Te moe
Ik ben te moe.
Te moe om te werken.
Ik geef niet toe.
En laat niks merken.
Ik vecht om waker te blijven.
En ik zal niet opgeven.
Blijven doorgaan met overdrijven.
Tot ik instort dat duurt nog even.
Mijn ogen hou ik niet meer open.
Ik kan niet meer naar de winkel gaan.
Om mijn eigen eten te kopen.
Ik kan niet meer op mijn benen staan.
Dus blijf ik slapen op een stoel.
En kan geen stap meer zetten.
Niemand weet wat ik bedoel.
Omdat ze niet op mij letten.
Te moe om te werken.
Ik geef niet toe.
En laat niks merken.
Ik vecht om waker te blijven.
En ik zal niet opgeven.
Blijven doorgaan met overdrijven.
Tot ik instort dat duurt nog even.
Mijn ogen hou ik niet meer open.
Ik kan niet meer naar de winkel gaan.
Om mijn eigen eten te kopen.
Ik kan niet meer op mijn benen staan.
Dus blijf ik slapen op een stoel.
En kan geen stap meer zetten.
Niemand weet wat ik bedoel.
Omdat ze niet op mij letten.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lonely angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2006 | ||
| Thema's: | ||