Onvindbaar geluk
Mijn voeten zoeken een weg
Door het zand
Mijn gedachten zijn zo ver weg
Maar heel dicht bij jou
Nog steeds kan ik niet loslaten
De momenten waar wij
Nog samen hier waren
Plezier hadden en niet dachten
Aan wat later zou gebeuren
Alles was zo hemels mooi
Onze vriendschap het mooiste geschenk
Maar nu enkele maanden later
Zit ik hier alleen met tranen in mijn ogen
Kijkend naar de golven
Waar jij en ik lachend door heen liepen
Ik probeer sterk te blijven
Maar telkens verlies ik het geluk uit mijn leven
Iedere keer opnieuw moet ik loslaten
Wat ik voor eeuwig zou vasthouden
De zon kleurt de dag zo prachtig
Maar waarom blijft men leven zo kleurloos
Ik blijf zoeken naar mijn levensweg
Die mij naar het geluk moet brengen
Maar het is onvindbaar
Door het zand
Mijn gedachten zijn zo ver weg
Maar heel dicht bij jou
Nog steeds kan ik niet loslaten
De momenten waar wij
Nog samen hier waren
Plezier hadden en niet dachten
Aan wat later zou gebeuren
Alles was zo hemels mooi
Onze vriendschap het mooiste geschenk
Maar nu enkele maanden later
Zit ik hier alleen met tranen in mijn ogen
Kijkend naar de golven
Waar jij en ik lachend door heen liepen
Ik probeer sterk te blijven
Maar telkens verlies ik het geluk uit mijn leven
Iedere keer opnieuw moet ik loslaten
Wat ik voor eeuwig zou vasthouden
De zon kleurt de dag zo prachtig
Maar waarom blijft men leven zo kleurloos
Ik blijf zoeken naar mijn levensweg
Die mij naar het geluk moet brengen
Maar het is onvindbaar
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, oktober 01, 2006 11:30 |
| Voor iedereen is er geluk, warmte en liefde. Zeker weten. Droef verlangend neergezet. Liefs en knuf, sunset |
|
| lachebekje1988: | Zondag, oktober 01, 2006 11:19 |
| Heel mooi! KNUF |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ijsprinses_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||