Enkel nog de echo van woorden
Enkel nog de echo van woorden
toen in mijn wereld
de hemel scheurde
even als mijn hart
en barsten in mijn ziel zichtbaar werden
zoemde jou spinnewiel
en je vlocht een draad
zorvuldig herstelde je
met de liefde van je hand
je metselde voor mij
een nieuw fundament
en leerde me lopen
op benen die me niet meer droegen
nu dans ik in een wereld klein
waar ik me zelf mag zijn
de herinner is versleten
maar niets ooit vergeten
***Wim****
de hemel scheurde
even als mijn hart
en barsten in mijn ziel zichtbaar werden
zoemde jou spinnewiel
en je vlocht een draad
zorvuldig herstelde je
met de liefde van je hand
je metselde voor mij
een nieuw fundament
en leerde me lopen
op benen die me niet meer droegen
nu dans ik in een wereld klein
waar ik me zelf mag zijn
de herinner is versleten
maar niets ooit vergeten
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| cindyketjeuh: | Zondag, oktober 01, 2006 17:40 |
| wat prachtig verwoord!!! maar net als hiljaa zegt, zolang je jezelf kan zijn, kan er niets meer stuk. kusjes cindyketjeuh |
|
| hiljaa: | Zondag, oktober 01, 2006 16:04 |
| vergeten is moeilijk , maar zolang je jezelf kan zijn..... mooi neergeschreven knuflefis--hiljaa-- |
|
| lonely 1: | Zondag, oktober 01, 2006 15:35 |
| prachtig gedicht. liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||