Levensdans
Regendruppels als hemelkristallen
Dalen neder op het frisse groen
Grijsgrauwe wolken boven een gele bloemenzee
Ik voel hoe het leven me grijpt
zachtjes mijn koude handen
En we walsen over de kille straat
In de verte vaag gedonder
Bomen staan stil
de wind is vanochtend vertrokken
En even,
even glipt het leven uit mijn handen
Draait me krullend in het rond
Maar ik draai terug
Zie de wereld van een prachtig schoon
De regen alsmaar komend – glinsterend –
Met stevige pas dan,
Onder de schaduw van bomen door
Kom ik terug, hef mijn gezicht op – en voel weer -
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, oktober 01, 2006 20:05 |
| Werkelijk een schoonheid van een gedicht. Zwevend voert deze levensdans mij mee... Liefs, Aquarel |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 01, 2006 19:20 |
| Ik ben het niet eens met Paul zeker niet het is wat andere stijl en het is zeker niets mis mee hoor goed neergezet blijf gewoon wie je bent groetjes Dirk |
|
| Paul de Bruyn: | Zondag, oktober 01, 2006 18:33 |
| Als opbouwende kritiek kun je wellicht meenemen dat de bijvoeglijke naamwoorden die je gebruikt net iets te veel zijn voor mij als lezer om ''t interessant te houden; de laatste twee strofen vind ik nog ''t best:) met liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Doornroosje__ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||