Dood doet pijn
Stil zit ik hier
Ogen die staren
En ik krijg geen woord
Op papier
Papier helderwit
Gedachtes die doorrazen
Terwijl ik echt
Doodstil zit
Dood doet pijn
Maar wat als gedachte
En ook je gevoel
..dat het liefste willen zijn?
Reacties op dit gedicht
| ikke_s15: | Zondag, oktober 01, 2006 20:19 |
| te zijn... en ik weet dat je dit niet wil.. ik wil het oowk niet... maar het vechten is zow zwaar... zo veel... en het leven gaat door.. meis ik ben er... voor jou kusssss |
|
| ikke_s15: | Zondag, oktober 01, 2006 20:18 |
| het mooie aan gedichten is... dat iedereen ze anders begrijpt... iedereen leest er wat anders in... ik wéét dat het om jezelf gaat... dat jij een btje dood bent vanbinnen... maar een beetje is niet helemaal... en ik zal alles doen... álles om jouw nieuw leven in te blazen... ik hou van je meissiej... echt heel veel... en hoe dan ook het leven gaat door, verder... steeds maar weer en weer en weer... en ik dacht vanaag... een mens kan zow gelukkig en ongelukkig zijn als hij zichzelf toes |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 01, 2006 18:57 |
| een steun die er is voor jou groetjes Dirk |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 01, 2006 18:56 |
| ik voel met je mee het is niet omdat die persoon weg is door zijn overleden dat zijn warmte weg is in zeker zin leeft hij/zij mee in je leven maar waar ze nu zijn komt onze tijd ooit ook weer en dan zal die warmte en vreugde nog groter maar nu in jou leven zal je die persoon zeker blijven ervaren en zal zich een steun geven in alle momenten van je leven veel sterkte en vraag de kracht en steun aan God om je verdriet en je gevoel te werken dat je die warm van die persoon mag ervaren als |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Romi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||