Zwijgen tot het overwaaid.
Wanneer je tegen me schreeuwt,
en je me pijn doet.
Zal ik zwijgen,
zwijgen tot het overwaaid.
Wanneer je me negeert,
en doet alsof ik niet besta.
Zal ik zwijgen,
zwijgen tot het overwaaid.
Wanneer het allemaal teveel wordt,
en het leven mij de mond snoert.
Zal ik zwijgen,
zwijgen tot het overwaaid.
En wanneer de stilte m'n strot uitkomt,
zal ik schreeuwen, schoppen slaan en bijten.
Omdat ik het nou eenmaal,
niet meer aan kan.
Sorry.
en je me pijn doet.
Zal ik zwijgen,
zwijgen tot het overwaaid.
Wanneer je me negeert,
en doet alsof ik niet besta.
Zal ik zwijgen,
zwijgen tot het overwaaid.
Wanneer het allemaal teveel wordt,
en het leven mij de mond snoert.
Zal ik zwijgen,
zwijgen tot het overwaaid.
En wanneer de stilte m'n strot uitkomt,
zal ik schreeuwen, schoppen slaan en bijten.
Omdat ik het nou eenmaal,
niet meer aan kan.
Sorry.
Reacties op dit gedicht
| [-AnouK-]: | Zaterdag, oktober 07, 2006 00:20 |
| geweldig ! xxx anouk ;) |
|
| lely elfje: | Dinsdag, oktober 03, 2006 15:14 |
| hmm...mooi! kus elfje |
|
| anne(17): | Dinsdag, oktober 03, 2006 13:26 |
| Mooi geschreven en zo herkenbaar! Zeg geen sorry als je er alles uitgooit, opkroppen is niet goed, schreeuw maar, ook jij mag zeggen wat je vind! Liefs anne |
|
| traankoe: | Maandag, oktober 02, 2006 21:23 |
| wow.. ik vind het prachtig liefs, iza |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Imbroglio. | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||