mijn gevoel
Wat ik nu voel op dit moment
het is zo warrig allemaal
Voel me verdrietig
maar ook anstig en zo alleen.
Weet niet waar ik me moet plaatsen
zou nu het liefst me bed induiken
Niet gezien worden door mensen
Mezelf onzichtbaar maken.
Maar ook wel weer een knuffel
in iemand armen kruipen
Even uit kunnen huilen
het niet alleen te hoeven doen.
Maar niks lukt me
het het graag willen delen
Maar doe het altijd maar weer alleen
Op me bed vallen me tranen.
Weet even niet bij gevoel
maar ook weer wel
Ach ik weet het zelf niet eens meer
weet alleen dat ik bang ben voor alles.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Woensdag, oktober 04, 2006 23:18 |
| Telkens opnieuw met veel moed beginnen. Je wil het zo graag, dan zal het ook wel eens lukken. Lieve dikke knuffel van mij. |
|
| appelboom: | Woensdag, oktober 04, 2006 19:11 |
| Ontzettend herkenbaar.. Ik zeg maar zo, Nil Desperandum, laat de moed niet zakken.. Jij, ik, wij, kunnen het Liefs appelboom |
|
| switi lobi: | Woensdag, oktober 04, 2006 15:32 |
| Liefje, lees m''n mail nog maar eens.........ik hou je vast en geef je een dikke knuffel, liefsliefs...houd moed! switi lobi | |
| dead_girl: | Woensdag, oktober 04, 2006 14:52 |
| mooi / droef verwoord sterkte liefs dead_girl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||