de tijd is medogenloos
Daar waar de wind driftig blaast door de bomen
en de nacht zn hete tranen schreit
zit zij alleen,
turend in de verte
met enkel haar gedachten om haar heen
Daar waar de tijd lijkt stil te staan
sombert hij zn hart
met gedachtes aan haar
niet wetend wat te doen
na die onvergetelijke zoen
en de tijd tikt medogenloos voort
maar of hun gebeden ooit worden gehoord?
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Zondag, oktober 08, 2006 19:55 |
| Mooi verwoord. Gebeden worden altijd verhoord, blijf geloven en hopen. Liefs, knuffel van mij. xxx |
|
| happy_in_love: | Zaterdag, oktober 07, 2006 12:01 |
| prachtig verwoord super fantastisch xxx |
|
| powderfinger: | Vrijdag, oktober 06, 2006 22:07 |
| ooh ooh ooh, zuchtig... meedogenloos indeed..;-) liefs! |
|
| Truus van Eijk: | Vrijdag, oktober 06, 2006 21:57 |
| Het is machtig mooi en blikkend op de laatste woorden: ik geloof daar stellig in! liefs, |
|
| monique-B: | Vrijdag, oktober 06, 2006 21:52 |
| poewie..mag toch hopen van wel.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||