rechtbank
Die ene dag komt er weer bijna aan
Om weer voor de zoveelste keer voor de rechtbank te staan
Niet dat je er wat mee opschiet want ze staan toch nooit aan de juiste kant
Dan ben je eindelijk aan het woord en voelt het alsof je staat op drijfzand
Zijn ogen steken in je als een mes in je rug
Je kunt niks meer zeggen maar er is nu geen weg meer terug
Je weet dat je nu moet gaan vechten voor je kind zijn geluk
Maar als het rechtssysteem jou kant niet kiest maken ze alles weer stuk
Waarom kan je niet vrij zijn in dit land
En is het alleen maar ellende en pijn waar je dan uiteindelijk weer in beland
Om weer voor de zoveelste keer voor de rechtbank te staan
Niet dat je er wat mee opschiet want ze staan toch nooit aan de juiste kant
Dan ben je eindelijk aan het woord en voelt het alsof je staat op drijfzand
Zijn ogen steken in je als een mes in je rug
Je kunt niks meer zeggen maar er is nu geen weg meer terug
Je weet dat je nu moet gaan vechten voor je kind zijn geluk
Maar als het rechtssysteem jou kant niet kiest maken ze alles weer stuk
Waarom kan je niet vrij zijn in dit land
En is het alleen maar ellende en pijn waar je dan uiteindelijk weer in beland
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, november 19, 2006 20:32 |
| recht spreken is weten hoe de wet het voorschrijft, al zou mededogen soms beter dan regels werken als die zich tot leed doordrijven. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||