Zo dichtbij en toch zo ver
Zo dichtbij en toch ver weg
Zo graag wil ik even bij je zijn
ik weet het kan nu even niet
je hebt verdriet, en pijn.
Zo graag wil ik je spreken
je in de ogen kijken
en hopen op een teken.
Ik zal wel even wachten
al is het nog zolang
zovele dagen ,nachten.
Ik kijk zo uit naar het ogenblik
dat wij weer samen zijn
en besluit dit schrijven met een snik
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 13, 2006 21:04 |
| moedig neergezet | |
| lommert: | Zondag, oktober 08, 2006 23:04 |
| er spreekt zoveel uit je gedicht..zo voelbaar xxliefs willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||