mis mijn oude leven
Voelde me vandaag zo alleen
leek wel niemand om mijn heen
Veel tranen moet laten
ik wil het leven helemaal niet verlaten.
Maar mis mijn oude leven
me lach en me humor die ik kon geven
Nu zit ik dagelijks alleen
met alleen muziek en de pc om me heen.
Geen vrienden in omgeving meer
het doet me verschrikkelijk veel zeer.
Ik zal heus zeker weten doorgaan
maar soms blijf ik gewoon amper staan.
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Maandag, oktober 09, 2006 01:07 |
| Ga door, je kunt het Liefs |
|
| bijouken: | Maandag, oktober 09, 2006 00:54 |
| Het komt wel goed, stap voor stap, met vallen en opstaan. Blijf erin geloven dan lukt het wel. Sterkte. Liefs, knuf. hvj xxx |
|
| M@rcel: | Maandag, oktober 09, 2006 00:42 |
| ik sla gewoon even een virtuele arm om je heen en geef je een dikke knuffel Liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||