Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
angstig standvastig
zo bang als een konijn
zie ik je zitten,
ik krijg je niet weg,
ik probeer me in je gedachten te spitten.
Terug naar het gevaar,
kon ik het maar,
door de zure appel bijten is het best zeg ik wel honderd keer,
maar je luistert niet meer.
Wachtend op hulp,
op redding van nabij.
Ik zie het licht,
ik roep,
en we zijn weg, verdergegaan.
Reacties op dit gedicht
naamloos en alleen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
David de Ruiter 777
:
Maandag, oktober 09, 2006 17:57
het leven is een "cyclus" van verdergaan en dus weer op de zelfde plek terug komen
Over dit gedicht
Auteur:
naamloos en alleen
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
09 oktober 2006
Thema's:
[Angst]
[Vriendschap]