Jouw waanzin
Jouw waanzin strekt zich uit,
likt aan de randen van reeds geopende wonden,
wacht voorzichtig af en
slaat dan meedogenloos toe.
Ooit zal het beter gaan, zegt men
-maar ik, ik koester geen illusies-
Mijn liefde voor jouw is allang gestorven.
Want toen, in die nacht waarin
zelfs de maan zich voor jouw waanzin verborg
heb ik gezien wie je werklijk bent.
En met angst in mijn hart wacht ik af...
zal ik hiervoor moeten boeten?
likt aan de randen van reeds geopende wonden,
wacht voorzichtig af en
slaat dan meedogenloos toe.
Ooit zal het beter gaan, zegt men
-maar ik, ik koester geen illusies-
Mijn liefde voor jouw is allang gestorven.
Want toen, in die nacht waarin
zelfs de maan zich voor jouw waanzin verborg
heb ik gezien wie je werklijk bent.
En met angst in mijn hart wacht ik af...
zal ik hiervoor moeten boeten?
Reacties op dit gedicht
| Br0ken_R00sje: | Zaterdag, maart 08, 2008 09:25 |
| Nee, jij niet hij zou moeten boeten Sterkte x |
|
| lonely 1: | Dinsdag, oktober 10, 2006 00:27 |
| prachtig geschreven. liefs, lonely 1 |
|
| rovago: | Dinsdag, oktober 10, 2006 00:20 |
| Stilmakend beangstigend gedicht. Groetjes. Rovago |
|
| Monique de Boer: | Dinsdag, oktober 10, 2006 00:19 |
| Ontzettend mooie beeldspraak, super! Ik ga jouw naam eens in de gaten houden in de gedichten-lijst ;) Liefs, Monique |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Amy |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||